Gdy głośno tyka zegar...

Jedną rzecz jeszcze oswajać muszę i przychodzi mi to z trudem. Tęsknotę.
Dziś pusto niesłychanie jest w domu.
Rano nie powitała mnie główka wystająca z łóżeczka.
Nikt nie wyprowadził pieska na spacer po całym domu.
Nie rozsypał budyniu w kuchni, nie ujeżdzał konia bujanego. Cisza otępiająca.
I zostaje mi tylko sms do Wilka z pytaniem "Jak Mimi dziś się czuję" i cisza mi odpowiada.
Bo dziś Mimi jest z Wilkiem.
A we mnie strach, jak zawsze w takiej sytuacji ,że może nie odwiezie mi jej, że zrobi mi na złość. I to okropne uczucie towarzyszy, że moje dziecko traktowane jest jak podrzucany worek kartofli i że nie idzie za tym uczucie troska, a ...obowiązek.
I pozostaje modlić się, by jak najmniej to odczuła i modlić  się o siłę i o rozwiązanie tej chorej sytuacji.
Bez Mimi usycham.