Modlitwa matki

jaką będę Mamą?

Wyobrażałam sobie gromkie śmiechy wieczorami.Trójgłowego smoka,Celebrację życia rodzinnego w czystej postaci.

Wyobrażałam sobie siebie jako uosobienie czułości, troski i zrozumienia.Czytającą bajeczki, nucącą piosenki.Chciałam tego ze wszystkich sił.

Z drugiej strony...Macierzyństwo podszyte strachem, że nie naleje z próżnego. Bo nie wiem, nie potrafię.Bo zostałam nauczona nieśpiewania, nieprzytulania, niebawienia,chłodu i dystansu.

Cóż ja mogę dać?

Mogę dać siebie.Pewnie stawiającą kroki w rejony, których nie znałam. Poznając najczystszą, najlepszą małą osobowość Mojego Dziecka.Poznając Dobrego Męża w roli Taty.

I pomimo, że być może zawsze będzie towarzyszył mi strach czy nie robię czegoś za mało, chcę być świadoma.Deptać własną drogę.

Amen.