Nastroje...(Nas troje)!

oj,oj, oj.

Zmienne jak w kalejdoskopie.Skłamałabym pisząc, że siebie poznaje. W moim ciele prócz Fistaszki zamieszkuje demon. Warczy na mojego Dobrego Męża, który patrząc na mnie pobłażliwie schodzi mi z drogi(to też mnie wkurza).Przytula, głaszcze.Sprawia że jeszcze gorzej czuję się z nieujarzmionym demonem w bebechach, bo on taki poczciwy Mąż a ja niedobra.

Warczę.Wszystko w domu wydaje się być nie na swoim miejscu.

Płaczę-jestem złą kobietą

O- teraz się śmieję z siebie.

A teraz płaczę że przed chwilą warczałam.

Śmieję się z warczenia.

Warczę.

Najbardziej jednak wkurza mnie mój stan fizyczny.Niemoc,senność, totalne rozbabranie.Czuję się nietrakcyjna.Dobry Mąż traktuje mnie jak Jaśnie Panienkę z Gwadelupy. Czuję się prawie wyniesiona na ołtarzyk.Okryć kołdrą, pocałować w czółko, przynieść węglowodanki.Wyniesiona na piedestałek, czczona bo oto Jam Ciężarna.Inkubatorek 9 miesięczny.Każdy normalny cieszyłby się z takiej roli. Mnie to wkurza.

Na tym jednak etapie celebrowanie mnie jako kobiety stanowi jednaj jeden z ostatnich punktów moich życzeń, więc...wracam na mój ołtarzyk.